Krijg nou wat, een dubbelganger!

Het gebeurt vooral bij toevallige voorbijgangers als ik op een terras van een wijntje zit te genieten, of in de trein waardoor ik iemand onverhoopt veel te lang aan zit te staren. Ok en ik geef toe: in vrijwel elke BN'er zie ik er ook één. Waar ik het over heb? De dubbelganger. Juist. Ik ben gezegend met de gave (ik probeer het maar even een positieve benaming te geven, maar elke gek weet natuurlijk dat het een idiote bezigheid is) in vrijwel iedereen een dubbelganger te zien van iemand anders. Detail: de dubbelgangers zijn bijna altijd kopieën van ontzettend bekende mensen. Ik bedoel dus: van filmsterren. Op de één of andere manier heb ik overigens nu niet meteen het idee dat het mij intelligent doet overkomen dat ik dus constant bezig ben met mensen uit Hollywood. Maar dit terzijde.  

Toen mijn gave begon, wist ik het voor elkaar te krijgen iedere vergelijking die ik maakte tegen mensen te zeggen. Ik vond het ook wel grappig. Tot ik er geleidelijk aan achter kwam dat anderen dit eigenlijk helemaal niet zo grappig vonden. Mijn moeder probeerde zelfs voorzichtig te zeggen dat ik een beetje op oma leek. Nou is oma ontzettend lief, maar ze heeft een licht vervelende eigenschap iedereen die bij haar op visite komt te vergelijken met 'iemand van tv' (ja ook in die woorden). Toen ik dat hoorde besloot ik elke toekomstige vergelijking zoveel mogelijk voor mezelf te houden.

Omdat ik ze blijf zien, leek het mij zinvol toch eens te onderzoeken waar het dan vandaan komt. Misschien wil ik het wel gewoon zien, is het eigenlijk een self fulfilling prophecy en stel ik me aan. Dat kan natuurlijk, gewoon een creatieve fantasie. Of niet. Er kunnen natuurlijk ook gewoon hele logische, verklaarbare redenen bedacht worden voor het bestaan van de dubbelganger. Omdat het me vast niet in dank afgenomen wordt als ik die redenen nu laat voor wat ze zijn, zal ik ze voor de grap toelichten. 

1. Een eerste reden die eigenlijk best aannemelijk is, is dat de creativiteit in het ontwerpproces gewoon op was. De schepper heeft natuurlijk al oneindig lang mensen moeten bedenken en zoals het elke ontwerper wel eens overkomt: de fantasie bleek af en toe te stokken.

2. Hiertegenover staat natuurlijk Darwin's survival of the fittest. De dubbelgangers van vandaag de dag komen natuurlijk voort uit niets meer dan een sterk staaltje evolutiewerk. Alleen de beste eigenschappen overleven immers, logisch dus dat we steeds meer op elkaar gaan lijken.

3. Omdat de vergelijking vaak plaats vindt met Hollywood sterren, kan het natuurlijk ook gewoon een praktisch vernuft zijn. Dubbelgangers zijn vanuit dit oogpunt gewoon gemaakt om een stuntdubbel te spelen van een filmster. DUH.

4. Als de ouderwetse romanticus die ik ben, moest ik het natuurlijk ook zoeken in de hoek van de liefde. Misschien zorgt het bestaan van dubbelgangers er voor, dat er niet één maar twee ware's voor ieder persoon rondlopen. Dat verhoogt de kans weer dat je hem (of haar) tegenkomt.

5. Het kan natuurlijk ook liggen aan een gebrek aan monogamie. Onze voorouders (lees: holbewoners) wisten überhaupt niet dat dat kon, maar één partner hebben. Misschien zijn we vandaag de dag ook nog wel helemaal niet zo monogaam als altijd wordt beweerd en heeft de geschiedenis zich gekenmerkt door zulke ontrouwe partners dat we daarom allemaal iets van elkaar weg lijken te hebben. Volgens Darwin was dit overigens gunstig voor de meest ideale vorm van evolutie, niet eens zo'n gek idee dus.

Goed. Dit zijn dus een paar ideeën. Misschien denk je er van alles over, of misschien wel niets. Wat je ook doet: ik weet zeker dat er ook ergens een dubbelganger van jou rondloopt. Er staat vast binnenkort een nieuwe Hollywood ster op, waar jij ineens verdacht veel op lijkt. Of niet natuurlijk. Ik zal het in elk geval voor me houden.