Ik open de ochtend na de wedstrijd Facebook en kom niet één opbeurend berichtje tegen. Alleen maar gevloek, wanhoop, mensen die hun slingers en vlaggen alweer naar binnen hebben gehaald. Want inderdaad, stel je voor dat je nog zou geloven in een volgende ronde voor Nederland. Of sterker nog, als je nu hardop uitspreekt dat je straks op 2 juli in Amsterdam de nieuwe Europees Kampioen komt verwelkomen, wordt je keihard uitgelachen. Hoe kun je dat nou denken? Na zo'n deceptie, zo'n wanvertoning.
Ik zeg hierover één ding: wat een nep supporters. Ik weet niet of jullie dezelfde wedstrijd hebben gezien, maar dan hebben jullie vast ook gezien dat Nederland ontzettend veel kansen creëerde. Natuurlijk, de verdediging was af en toe een gatenkaas, maar dat krijg je als ze zo aanvallend spelen. En ja, die kansen hadden erin gemoeten, dat geef ik toe, maar we hebben nog twee wedstrijden. Het spel van de Duitsers gister was ook niet alles belovend, dus als we die nou eens verslaan en Portugal wint van de Denen, dan staat alles weer open. En voor alle mensen die zich zelf zogenaamd supporter noemen: één avondje schelden en tieren mag. Maar dan verwacht ik wel weer dat we daarna met z'n allen achter onze leeuwen staan, dat kunnen we toch zo goed?
En trouwens. Ik hoorde in de wandelgangen dat dit gewoon een tactisch spelletje was. Gun die Denen ook wat, had Bert ze in de kleedkamer verteld. Wij pakken die Duitsers en Portugezen gewoon en vliegen door naar de finale.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten